choćby zebrać wszystkie słodkie śpiewne nuty
szczęśliwe miłości łagodne wzruszenia
puls tętniący w żyłach i szczęścia okruchy
w końcu zgasną…zostaną z nich tylko wspomnienia
(nic bardziej lekkiego niż barwne motyle
jak kwiaty co fruną ,płyną ponad ziemią
żyja nazbyt krótko- kolorową chwilę
by cieszyć się latem i zwiędnąć jesienią)
bo wszystko jest zmienne poza przemijaniem
drzwi się zamykają cichną ważne słowa
barwy wypłowieją i skończy się taniec
a my wędrujemy gdzie prowadzi droga…
autor : babulka
Babcia z Dziadkiem z czasem nie zdążą
OdpowiedzUsuń- bardzo oryginalna grafika
wiersz śliczny